Penulis: Wafiq Azizah
Sorot jingga menyemburat dengan hangat
Rangkaian kegiatan terjadwal rapi
Bila masih ada seribu dekade, pun tak kusesali
Biar langkah terseok jatuh tak sekali dua kali
Aku tak gempal untuk menjejal dengan lihai
Teriakan mengeriak dengan lantang
Tapi sunyi, sunyi tanpa nada yang memekik
Tangis pecah bukan satu jalan akhir
Salah bukan hukuman, bukan kutukan
Namun pelukan jiwa yang kerap menenangkan
Tubuhku bukan untuk kau paksa
Sinarku bukan untuk kau padamkan
Aku berputar searah jarum jam
Mengikuti jalan yang Tuhan tentukan
Begitu, ucapku…
Satu hari bisa menjadi sebab tawa riang
Satu hari bisa menjadi sebab tangis kelam
Terpuruk dan tersenyum menyingkap kelabu
Biar hilang, biar mengulang…
Warna-warni ku jauh lebih di idamk
